Thursday 26 April 2018

කම්කරු දිනයට පෙරවදනක්








                                                                                  
මිනිස්සුන්ගේ සතුට සොයන ජිවිතයට මුදල් ඛේදවාඡුකයක් බවට පත්ව
ඇත. මුදල සහ ජීවිතය අතර පවතින සතුට තාවකාලිකයි බව දන්නේ සුළු පිරිසකි. මුදල් ජීවත්විමේ සාධකයක් විනා රැුස්කරගත යුත්තක් නොවේ. ලෝකයේ බොහෝ දෙනෙක් වැජබෙනුයේ සතුටට වඩා මුදල පසුපස පන්නමින්ය. අපේ රටේ ලොකු ලොකු යැයි හගවන පිරිස් ද මුදල කර පින්නාගත් ණය වී හෝ සුඛෝපභෝගි රථයක යන උදවියයි. මේ අය කොයි දේටත් මුදල් විසිකරනුයේ නොසිදෙන ධන ආකරයක් පහල වුනාක් මෙනි. කොයි දේටත් විසි කරන මුදල මොකක්දෝ පිනකට දානයකට ද පිරිනමයි. කොහොම වුනත් දනට පිනට නැමෙන්නේ නාමය බලවත් කරගන්න විනා ඉන් ලබන තෘප්තියකට නෙමෙයි. ධනය සමග කරට කර බලය එක්කාසු කිරීම නියම කටගැස්මක් යැයි නිතර සිතති. මොකද බලයට සියල්ල දන ගැස්විය හැකි බවයි. එකී ධන ගැස්විම ඉදිරියේ තවකෙකු නිවටයන් මෙන් දන ගසන්නේ නම් එයයි බලයේ අසීමිත සතුට,මෙම කාරණාව සමග අතෘප්ත කර සමාජ ආකල්ප මෘග්ධ සමාජයක් වටා ඒකරාශී වි ඇත. ධනය තුළ ගොඩ නැගෙන බලය රැුකගන්න බොහෝ පිරිස් උත්සහ කරනුයේ අසීමිත තේජවන්ත බවකිනි. තමාගේ ආරක්‍ෂාව තමාට සපුරා ගත නොහැකිව තවකෙකුගෙන් අධි ආරක්‍ෂකත්වය අපේක්‍ෂා කරනුයේ එම නිසා නොවේ ද, එහෙම ආරක්‍ෂකත්වය පිරිවරා සිටීම ඔවුන් සලකනුයේ ගරුනම්බු පිදීමක් ලෙසය. තවත් පුද්ගයෙක් තවත් පුද්ගලයෙක් ආරක්‍ෂා කිරීම දේශයක බලය පෙන්විමක් නොව පුද්ගලයෙක් තුළ හට ගන්නා මමත්වය රුකගැනීමක් , බලය ඉදිරියේ දෙකට නැමෙන ජාතියක් බිහි කිරීම හෝ අනාරක්‍ෂිත රටටක් බව ඒතතු ගැන්විමකි. ප‍්‍රභූ පුද්ගලයින් ආරක්‍ෂා කරන දිළින්දා නොසලන රටක් යැයි ඒත්තු ගන්වනුයේ  රටේ ජීවත්වන පුද්ගල භූමිකාව අනුවයි. රටක ජීවත්වන ප‍්‍රභූයැයි සම්මත පැළැන්තිය වටා පෙළගැසෙන්නෙත් මිනිස්සු මය නමුත් ඒ පින්තකා නොව රාජ්‍ය සේවය පිණිසයි. එකී ධනයත් බලයත් මුල් කරගත් සමාජ ක‍්‍රමය මිනිසා විසින් ඇතිකරගනු ලබන විනාශයකි. මධ්‍යයම ප‍්‍රාන්තික මිනිසාත් ප‍්‍රභූ පැළැන්තියේ ඉදුල් කට ගාමින් සිටී. උසස් යැයි හගවන්නේ බුද්ධියෙන් විනා ඇදුමෙන් වාහනයෙන් නොවන බව වැජබෙන තමන්ටත්, තමන්ගේ ස්වාමියාගෙන් වැජබෙන බිරින්දෑවරුන් ද දුවට ද පුතාට ද වරිගේ හත්මුතු පරම්පරාවටත් කාරුණිකව මතක් කර දෙන්නෙමි. සමාජය තුළ කි‍්‍රයාත්මක වන විෂමාකල්ප මැද ගෙවෙන ජීවිතයන්හි එක් පරිච්චේිදයක් පිළිබදව හෝ කතාවට ලක් වෙනවාද, උජාරුවට පාරම්බන මැයි දිනය තුළින් හුදෙක් කම්කරුවාගේ ප‍්‍රශ්ණ දෙස බලනවා නොව තවකෙකුගේ මමත්වය හෝ බලය ඉස්මතු කරවිම කම්කරු දිනයේ ඒකායන අරමුණ විය. තවකෙකු තලාපෙලන බලාත්මක අරගලයකි කම්කරු දිනය . සැබෑ කම්කරු දිනයක සෙවනැල්ල සොයන කම්කරු දිනයේ ඛේදවාචකය ප‍්‍රභූ යැයි පිරිසෙහි පාලන ආධිපත්‍යයට යටව ඇත.
                                                                   
                                                            චලනි කරුණාතිලක
                                                            කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය

2 comments:

අදහස්